9 Ağustos 2010 Pazartesi

Fincanı taştan oyarlar gülümmm..

en sevdiğim üçlü: kahve, çikolata ve yağmur sesi...
cama vuran damlalar eksik bugün, bir de korkusuz küçük bir kız gibi hissetmeme neden olan gök gürültüsü...
onlar da olsa yıldızları ben yarattım zannedicem...
biliyon mu blogcuk, kahve kafa yapıyor bende..
fincanın dibini gördüğüm anda da göz kapaklarım kapanıyo, resmen sızıyorum...
ve sıcak sıvı dilimin pıtırcıklı bölgesinden mideme inene kadar da... resmen kanyak etkisi... gerçek içki buuu !
ilham perileri ellerindeki değneklerle saldırıyorlar birbirine, ben konuşucam diye...
hayat güzel, yaşamak anlamlı, dudaklarımda bir gülücük asılı... ohhh değmeyin keyfime... derkene...
Bitti. Son. Fincanın dibi.
uykum geldi, gene uyumak istemiyorum...
yıldızlar kayıyor.
ve onları ben yaratmadım.

2 yorum:

  1. kelimelerin kraliçesi seni! cümlelerinin ne kadar etkileyici olduğunu söylemek istiyorum ama yok söylemeyecem.. :D biliyosun ki zati.. :D

    YanıtlaSil
  2. anam mutlu oldum çoook.. :)
    sağol kuzum ya :D

    YanıtlaSil